Kandidatoj por B-komitataneco:

Ivo Osibov pri virinoj kaj ekstereŭropanoj

Libera Folio: En la membraro kaj precipe en la gvidaj organoj de UEA relative malmultas virinoj kaj ekstereŭropanoj. Ĉu vi opinias tion problemo, kaj se jes, kion oni laŭ vi povus entrepreni por ŝanĝi la situacion?

- Unue, la faktoj: En la membraro mi ne scias kiom partoprenas la virinoj. Ili konsistigas 29% de la Komitato. La pocentaĵo estas plej alta inter la komitatanoj B, malpli alta inter la komitatanoj C kaj malplej alta inter la komitatanoj A. La virinoj faras unu kvaronon de la Estraro.

- Ekstereŭropanoj estas proksimume 38% en la membraro de UEA. Inter la komitatanoj estas 33% ekstereŭropaj. Komitatanoj A estas 29%, komitatanoj B 43% kaj komitatanoj C 46% el ekster Eŭropo. Iom pli ol triono de la estraranoj venas el neeŭropaj landoj.

- Due, interpreto. Ne eblas al mi diri ĉu la seksa strukturo de la Komitato respegulas tiun de la membraro, ĉar ĝin mi ne konas. Partopreno de la virinoj en la Estraro estas nur iomete malpli granda ol en la Komitato, el kiu la Estraro estas elektita. Do, oni povas diri ke laŭ tiu kriterio la proporcioj pli-malpli kongruas.

- La pocentaĵo de ekstereŭropaj komitatanoj iom postrestas la pocentaĵon de ekstereŭropaj membroj. Rimarkindas ke la strukturo de unuopaj komitatanaj kategorioj ne estas egala. Proporcie plej malmultaj estas ekstereŭropaj komitatanoj inter la komitatanoj A, dum ili faras preskaŭ duonon de komitatanoj C kaj iom malpli de komitatanoj B.

- El tio ni povus konkludi ke la individuaj membroj relative bone pritaksis la kontribuon de ekstereŭropaj aktivuloj proponante ilin kandidatoj kaj voĉdonante por ili kiel komitatanoj B. La samon eblas diri ankaŭ por la Elekta Komisiono, kiu proponis kandidatojn por komitatanoj C kaj por la komitatanoj A+B kiuj elektis la komitatanojn C.

- La pocentaĵo de ekstereŭropaj komitatanoj A povus esti rezulto de la fakto ke en pluraj ekstereŭropaj landoj estas individuaj membroj, sed ne ekzistas LA, kiuj delegas la komitatanojn A. La proporcio de ekstereŭropaj estraranoj proksimume respondas al la proporcio de la komitatanoj, eĉ estas iom pli favora.

- Trie, ĉu estas problemo kaj kion entrepreni por ŝanĝi la situacion? Pri eventuala problemo oni povus paroli nur rilate la virinojn, se ilia partopreno en la organoj de la Asocio estas malproporcia al ilia partopreno en la membraro, kaj se oni volas altiri pli da virinoj en tiujn organojn. Tiukaze necesus unuavice instigi la landajn asociojn delegi pli da virinoj kiel komitatanojn A, ĉar ili faras tri kvaronojn de la Komitato.

- Duavice la individuaj membroj devus kandidatigi pli da virinoj por komitatanoj B kaj voĉdoni por ili. Fine, la Elekta Komisiono devus trovi pli da virinoj kapablaj kaj pretaj plenumi la taskojn en la organoj de la Asocio kaj proponi ilin kiel kandidatojn por komitatanoj C kaj estraranoj.

- Surbaze de la supre eksplikita statistiko mi opinias ke ne ekzistas problemo pri la ekstereŭropanoj en la gvidaj organoj de la Asocio.

- Ni ne forgesu ke la Komitato kaj la Estraro ne estas la solaj lokoj kie niaj membroj plenumas gravajn taskojn kaj laborojn por la Asocio. Ni memoru ekz. diversajn komisionojn, komisiitojn k.s. Sed studi kaj prezenti tiun situacion, ne estas nun eble.

- Kompreneble en la respondo mi realisme ekiris de la ekzistanta situacio - la ekzistanta membraro. Tute alia, sed certe pli grava problemo, estas kiel entute pligrandigi la nombron de la virinoj kaj ekstereŭropanoj (kaj ne nur ili) en nia membraro. Tion devas celi nia agado Por pli vasta komunumo, inkluzive de landa kaj regiona agadoj.