Lasta ĝisdatigo: 17.9.2003
Geoffrey King:
”Nenio ligas la nunajn problemojn kun la tiamaj”
Laŭ s-ro Geoffrey King, kiu laboris en la Centra Oficejo de UEA dum la hamburga krizo, la krizo en 1974 estis ĉefe kaŭzita de faktoroj ekster Esperantujo, dum pri la nunaj problemoj kulpas la esperantistoj mem. Ĉi-sube ni publikigas la komentojn kiujn s-ro King, nuntempe la bibliotekisto de Esperanto-Asocio de Britio, sendis al Libera Folio
Birthe Lapenna: ”La krizo de UEA komenciĝis jam komence de la 70-aj kun la kulmino dum la
Hamburga Universala Kongreso de Esperanto, 1974. Estas rimarkinde, ke la
tiamaj komplotintoj tuj troviĝis inter la gvidantoj de UEA, kaj ke ili
ankorau estas gvidantoj de ĝi.”
Geoffery King:
- Nenio ligas la nunajn problemojn kun la tiamaj. Jes rolas kelkaj el la samaj
homoj, sed tridek jarojn pli aĝaj, kaj en tridek jaroj la homo multe
ŝanĝiĝas. La eventoj de 1974 rezultis el organizita agado; la nunaj
rezultas el... nu kiu scias? Ŝajne el interpersona malharmonio.
”Ĵus aperis du kompaktdiskoj kun paroladoj/prelego de Ivo Lapenna.”
- Volonte la Biblioteko Butler ricevus ilin
”En UEA troviĝas bobenoj, profesie faritaj dum la UK-oj, i.a. kun ĉiuj
Festparoladoj de Ivo Lapenna. Antaŭ longe kaj multfoje mi petis, ke UEA mem
produktu kompaktdiskojn kun tiuj Festparoladoj, aŭ ke ĝi pruntu al mi la
koncernajn bobenojn. Ĝis nun nenio okazis, kaj - la tempo pasas ...”
- Ĉu s-ino Lapenna imagas, ke post paso de 30 jaroj, tiuj registraĵoj estas
ankoraŭ aŭskulteblaj? Fakulo-kolego diris al mi, ke magnetofona bendo
komencas degeneri post proksimume dek jaroj. Ĉu, post tiom da jaroj, la
homoj de UEA eĉ scias kie estas tiuj bendoj? Siatempe mi aŭdis plurajn el
tiuj Festoparoladoj. Ili estis efektive inspiraj, kaj ankaŭ nun ili estus
tiaj, sed se ili estas perditaj, nenio fareblas.
”Restas ankaŭ la sama cenzurado de la revuo Esperanto, kiel ili tiam
enkondukis. Pro tio la Adiaŭa Parolado de Ivo Lapenna, mia edzo, "Esencaj
Kaŭzoj de mia Eksiĝo", neniam estas publikigita krom en la hispana bulteno
"Boletin" ... Mi sentas, ke venis la momento publikigi tiun gravegan
historian kaj informriĉan artikolon, esenca kaj por la tiamaj kaj por la
pli novaj esperantistoj...”
- Oni audas diversajn plendojn pri la revuo Esperanto, sed, miascie, pri
cenzuro oni ĝis nun ne plendis.
- Ĉio ĉi ne ŝanĝas la opiniojn, kiujn mi jam aliloke esprimis, ke en 1974
certe okazis organizita kampanjo por instigi eksiĝon de prof. Lapenna; kaj
ke paralele kaj samtempe KomPartiaj instancoj en Moskvo enigis politikajn
marionetojn en la Komitaton de UEA. Sed la deklaroj de s-ino Lapenna
malhavas pruvojn kiuj konfirmus aŭ malkonfirmus tiun mian opinion.
Pli frue en la retlisto uea-membroj Geoffrey King komentis jene:
- Oni povus imagi, ke eblas rekta komparo inter la nuna situacio kaj tiu de
1974. Tamen oni ne tro insistu pri tio.
Ekzemple, en 1974 la membronombro estis solida kaj la "granda falo" venis en
postaj jaroj - fakte sub prezido de Tonkin, kvankam li mem ne kulpis. La
nunan krizon akrigas membronombro jam falanta.
- Due, en la krizo de 1974, influis eksteraj faktoroj. Ne nur estis interne de
la E-movado kampanjo por eksigi la prezidanton, sed samtempe okazis politika
infiltrado. Ĝi estis reala: mi vidis ĝin.
Male, la nunan krizon kaŭzis nur esperantistoj. Ĝi devenas iometete de
mondaj ekonomiaj faktoroj, sed precipe de interpersonaj disputoj kaj
ĝenerala fuŝeco. Do anstataŭ reverki la historion ni rigardu nur al la
nuntempo.
|
