”Estas insulte paroli pri kaŝaj maldemokratiaj praktikoj”

Libera Folio: Baldaŭ post sia demisio la konstanta kongresa sekretario de UEA, Nikola Rašić, estis elfermita el la diskutlisto uea-membroj. Laŭ vi mem, tiu decido estis bazita sur mesagho enhavanta "insultojn multe pli grandajn ol personaj insultoj". Ĉu vi volus indiki, kio precize en la koncerna mesaĝo (cetere legebla ĉi tie) laŭ vi konsistigis insulton?

Tie estis la indiko ke la estraro de UEA sekvas kaŝajn maldemokratiajn praktikojn. Se tio ne estas laŭ vi insulto multe pli granda ol persona insulto, evidente ni havas malsaman juĝo-kriterion.

Por esti ankoraŭ pli klara, la insulto estas, laŭ mi, pli granda, ĉar ĝi estas bazita sur nenio. Ni ne plu estas en la tempoj de Lapenna, por doni unu ekzemplon, kiam la tuta movado dependis de unu homo. En la estraro de UEA mem, por ne paroli pri la komitato, la debato nun estas normala, ĉar estas reprezentataj pluraj opinioj. Mi trovas tion tute normala kaj tute kunvivebla.

Libera Folio: Lau via poste anoncita decido, la forbaro de Nikola Rašić, Roy McCoy kaj kelkaj aliaj forbaritoj daŭros minimume tri monatojn, do ĝis la Universala Kongreso. Krome vi malpermesis pluan diskuton pri la forbaroj en la listo. Ĉu vi volus iel komenti tiujn viajn decidojn?

Certe. Mi estis devigata fari tion, por provi savi la liston por utilaj funkcioj. Vi certe scias, ke pluraj listoj, en kiu tute ne estas sekvado de reguloj falas en ĥaoson, ĉar kelkaj homoj kun fortaj opinioj kaj kun tempo por sendi mesaĝojn praktike monopoligas la liston kaj tiel la ceteraj membroj simple unue pasiviĝas, poste ĉesas legi kaj fine malabonas.

La plej bona ekzemplo pri tio estas la listo akademia diskuto, kiu falis en la manojn de kelkaj reformemuloj kaj aliaj esperantistoj simple ĉesis legi. Ĝi iom ironie reviviĝis ĝuste nun, parolante pri reformoj, kiam ĝi funkcias en la senco, ke ĉiuj membroj estas forbarataj kaj la mastrumanto decidas kiujn mesaĝojn enlasi.

Vi certe memoras, ke en la pasinteco la tiama listo "individuaj membroj" estis devigata je similaj movoj. Kaj cetere, eĉ la listo "esperanto-necenzurita", kiu principe estas necenzurita neniam akiris grandan vivon.

Mi kredas ke la listo de la membroj de UEA devas havi pli utilan funkcion.

Libera Folio: Ĉu estas lau vi grave, aŭ entute eble, ke ankau vidpunktoj akre kritikaj al la gvidantaro kaj la nuna linio de la asocio povu aperi en revuo Esperanto kaj en la diskutlistoj de UEA? Ĉu la nuna situacio tiurilate laŭ vi estas kontentiga, au ĉu vi planas iujn ŝanĝojn?

La nuna situacio ne estas kontentiga, sed mi ne scias kion ŝanĝi. En la senco, ke se oni volas vere batali kontraŭ mi aŭ kontraŭ la nuna gvidantaro de UEA, oni faru tion per ideoj kaj per proponoj kaj per konkretaj agadoj, ne per personaj demandoj pri detaloj en la administrado. Se venas iu, kiu diras, ke li scias kiel solvi la problemon de la falantaj membroj, mi tre volonte aŭskultas lin, persone aŭ en la listoj aŭ en la revuo aŭ ie ajn. Kompreneble li devas serioze havi proponon, ne diri, ke sufiĉas maldungi difinitan lian malamikon kaj ĉio solviĝos.

Ankoraŭ pli volonte mi aŭskultas tiujn, kiuj pretas konsili pri kiel disvastigi Esperanton en Indonezio aŭ en Bruselo. Eĉ pli volonte mi aŭskultas tiujn, kiuj faras ion. Nur hodiaŭ mi provis helpi la kongan landan asocion, kiu restariĝas, rekunvenas, ktp. kaj la taĝikan asocion, kiu aranĝas sian unuan kongreson. Pro alia paradokso de la situacio mi plusendas tiujn mesaĝojn al multaj listoj, sed ne al "uea-membroj", ĉar siatempe Roy diris, ke li ne ŝatas mesaĝojn de tiu speco.

Do, se iu volas batali, li batalu per ideoj kaj per faktoj. Ĉio cetera estas homaj malfortaĵoj, pri kiuj oni ja parolu, sed ne donu al ili la gravecon de unuarangaj movadaj problemoj. Ĉu la sidejo en Roterdamo aŭ Samarkando estas vere io multe pli grava ol la fakto ke pro la idea klimato en la Okcidento idealismo fartas malbone ĉi tie, kaj sekve homoj pli malvolonte lernas Esperanton? Mi scias, ke tio estas malfacile solvebla.

Mi scias, ke la angla ne estas momente kontraŭbatalebla, sed mi persone ŝatas batali kontraŭ ĝi kaj por justeco inter la gentoj. Se ni ne sukcesas atingi ion ĉe neesperantistoj, eĉ la plej bela jarlibro estas longperspektive senutila. Se vi volas batali kontraŭ mi, provu pruvi, ke tio ne estas raŭmismo kontraŭ finvenkismo, aŭ kiel mi preferas diri "venkismo". Al ni sufiĉas serio de malgrandaj venkoj, kaj mi tute komprenas tiujn, kiel ekzemple Lu Wunsch-Rolshoven, por kiuj la malgranda venko estas la grandigo de la nuna komunumeto. Tio en si mem estas tre bona celo. Oni ja devas havi celojn. Mi ne komprenas tiujn, kiuj celas nur travivi.

Libera Folio:Kaj fine, kion vi opinias pri tio, ke la kritika diskuto pri UEA lastatempe okazas en aliaj forumoj ol tiuj de UEA? Kion vi opinias pri Libera Folio?

Mi rediras, ke seriozaj diskutoj ja okazas en la forumoj de UEA. Ekzemple ĝis ĉi-matene en la listo "uea-membroj" oni diskutis pri reeldono de sporta terminaro, kun multaj intervenoj kaj multaj opinioj. En la afrikaj listoj de UEA oni diskutas pri tio, ĉu la Zimbabva Esperanto-Asocio naskiĝu kiel transformo de la Zimbabva Instituto aŭ kiel io tute nova. En la listo de la ameika komisiono de UEA oni diskutas pri kiel helpi Argentinon, ktp. Mi garantias al vi ke ekzistas ekstreme malsamaj opinioj, eĉ en la listo de la estraro de UEA kaj de la komitato de UEA pri tio, ĉu oni devas aŭ ne devas uzi la kapitalon por dungi oficiston por TEJO. Ĉu tio ne estas kritika diskuto?

Libera Folio estas tre bela iniciato, iom studenteca, se vi permesas, sed ĝi estas bela ekzemplo de utiligado de Esperanto. Mi ĝuas ĝin kiel ĵurnalisman produkton, eĉ se mi malkonsentas kun la ĝenerala linio. Nur la tempo diros, kiu pravis. Intertempe bonŝancon al ĝi!